امکان سنجی بهره گیری از نگارگری در ویدئو آرت نمونه موردی ویدئو آرت یوسف و زلیخا

هنر نگارگری که هم‌اکنون در موزه‌ها و گالری‌های هنری دیده می‌شود، در طول تاریخ، فرهنگ‌ساز یا خود ساخته فرهنگ بوده است. برداشت تفکر مدرن از این میراث به مثابه هنر و نسبت‌دادن صفاتی همچون زیبا به آن‌، باعث شده آثار هنری از زندگی روزمره مردم جدا و به اشیایی صرفاً تزئینی تغییر کاربری یابند و به‌تدریج راهی موزه شوند. از همین‌رو، مقاله پیش‌رو درپی پاسخ به این سؤال است که چگونه می‌توان از نگارگری در ویدئوآرت برای نشر مفاهیم اسلامی بهره برد. بدین منظور، روی ماهیت و ویژگی هنر نگارگری به منزله هنری سنتی و همچنین ویدئوآرت به‌عنوان هنری جدید، دقت و تأمل شد و درنهایت، با بررسی یک نمونه موردی امکان‌سنجی تلفیق نگارگری با ویدئوآرت صورت پذیرفت. هدف اصلی این پژوهش، تلفیق نگارگری با هنرهای نوین به‌منظور بازگرداندن نگارگری از موزه به زندگی روزمره مردم و بازگشت جنبه کاربردی این هنر برای اشاعه مفاهیم اسلامی در فرهنگی پویا است. روش تحقیق به کار گرفته شده، توصیفی- تحلیلی با رویکردی هنجارمدار یا ارزشی است. در تجزیه و تحلیل آثار هنری هم از الگوی جنسن بهره گرفته شده است. ضمن اینکه روش گردآوری اطلاعات نیز، کتابخانه‌ای است. نتایج به‌دست‌آمده بیانگر آن است که تغییر رسانه‌ها و پیشرفت فن‌آوری همچون تبدیل رسانه‌های چاپی به رسانه‌های دیجیتال، باعث شده کارکردهای تعاملی هنر نگارگری در ساخت فرهنگ کم‌رنگ به‌نظر آیند. به همین دلیل، ضروری است تا راهکار تلفیق هنرهای سنتی با هنرهای نوین مطالعه شوند تا بخش گسترده‌تری از مخاطبان را هدف قرار دهد. در بررسی نمونه موردی ویدئوآرت تلفیقی یوسف و زلیخا، نشان داده شد که می‌توان با حفظ ارزش‌های هنر نگارگری از جمله عناصر نمادین و جنبه بصری و تلفیق آن با فن‌آوری‌های جدید همانند فیلم، پویانمایی و جلوه‌های ویژه در نشر داستان یوسف و زلیخا که در قرآن از آن باعنوان احسن القصص یاد شده است، استفاده کرد.